Η χώρα που αυτοαποκαλείται «αντικείμενο φθόνου» της υπόλοιπης υφηλίου έχει τον επίσημο τίτλο «Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας», ο οποίος αν και για τον υπόλοιπο κόσμο μοιάζει με κακόγουστο αστείο, για το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών της χώρας, είναι κάτι απόλυτα θεμιτό, καθώς δεν παρατηρούνται ούτε εντός, ούτε και εκτός της οργανώσεις αντίστασης ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς.
Τα περίεργα που συνοδεύουν τη Βόρεια Κορέα είναι ουκ ολίγα, ξεκινώντας από το γεγονός ότι έχει τον τέταρτο μεγαλύτερο στρατό του κόσμου, οι πολίτες όλης της χώρας ξυπνούν καθημερινά από μια σειρήνα που ηχεί σε όλη την επικράτεια, η μοναδική συγκοινωνιακή γραμμή της συνδέεται με την Κίνα, ενώ τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια έννοια άκρως «εύπλαστη» και αντικείμενο κατάφορης προπαγάνδας.
Και επειδή το πιθανότερο είναι να μην την επισκεφτούμε ποτέ, αξίζει να ανακαλύψουμε κάποια πράγματα που θα μας κάνουν να δούμε με άλλο μάτι εκείνη τη γωνιά του κόσμου, που παρά τον αδιαμφισβήτητα κατακριτέο της χαρακτήρα, καταφέρνει να κλείνει τα… αυτιά της στη δυτική μανία που έχει πάρει σβάρνα όλη τη γη.
Η Βόρεια Κορέα είναι μια από τις μεγαλύτερες παραγωγούς φρέσκων φρούτων
Ένα από τα πράγματα που σίγουρα δεν γνωρίζατε για τη Βόρεια Κορέα είναι ότι είναι ένας εκ των παγκοσμίων «ηγετών» στον τομέα παραγωγής γευστικών και θρεπτικών τροφών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ, η Βόρεια Κορέα έρχεται 10η στην κατάταξη με τους μεγαλύτερους παραγωγούς φρέσκων φρούτων, όπως είναι τα μήλα, τα ροδάκινα, τα νεκταρίνια και τα αχλάδια και 12η στην αντίστοιχη λίστα παραγωγών φρέσκων λαχανικών.
Παρά την τόσο καλή κατάταξη σε είδη πρώτης ανάγκης, η Βόρεια Κορέα δεν κατάφερε να προστατέψει 2 εκατομμύρια πολίτες της, που πέθαναν κατά τη διάρκεια βιβλικών διαστάσεων λιμού τη δεκαετία του 1990. Προφανώς όλα αυτά τα φρούτα προορίζονται κυρίως για εξαγωγές.
Το 99% των Βορειοκορεατών γνωρίζει να διαβάζει και να γράφει
Το ποσοστό αλφαβητισμού μιας χώρας ορίζεται από το ποσοστό του πληθυσμού άνω των 15 ετών που έχει την ικανότητα να γράφει και να διαβάζει. Παρά τα μόλις 11 χρόνια που καθιερώθηκε η υποχρεωτική εκπαίδευση και τον λιμό που αποδεκάτισε μεγάλο μέρος του κορεατικού πληθυσμού, ο οποίος θα ευνοούσε μια διακοπή στην εκπαίδευση των παιδιών της Κορέας, τα στοιχεία της CIA, βάζουν τον αλφαβητισμό της Βόρειας Κορέας στα ίδια επίπεδα με εκείνα των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και σε πολύ καλύτερη μοίρα από άλλες 100 χώρες.
Το δικτατορικό καθεστώς που πλασάρεται σαν ένας θιασώτης της μαρξιστικής ιδεολογίας, καταφέρνει να διατηρεί σε υψηλά επίπεδα τη βασική εκπαίδευση των Βορειοκορεατών.
Η κινηματογραφική βιομηχανία της Κορέας, αποτέλεσμα απαγωγών!
Η κοινή πεποίθηση ήθελε τον πρόεδρο Κιμ Γιονκγ Ιλ κινηματογραφόφιλο και με μεγάλη συλλογή από ταινίες στην κατοχή του, με σαφή προτίμηση στις περιπέτειες του James Bond και του Rambo. Πολλοί υπήρξαν άλλωστε οι ανατολικοί μονάρχες που είχαν μεγάλη αγάπη για τον αμερικανικό κινηματογράφο.
Ο πρόεδρος της Βόρειας Κορέας όμως, κατάφερε και πήγε ένα βήμα παραπέρα, στην προσπάθειά του να στήσει μια βιομηχανία κινηματογράφου και στη δική του τη χώρα, καθώς το 1978 προέβη σε απαγωγή του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Shin Sang-ok και της γυναίκας του και ηθοποιού Choe Eun-hui, με σκοπό να εκτελέσουν την εντολή του για την ανάπτυξη βορειοκορεάτικης βιομηχανίας κινηματογράφου.
Οκτώ χρόνια μετά και αρκετές ταινίες αργότερα, το ζεύγος κατάφερε να δραπετεύσει όσο βρισκόταν σε ταξίδι του στη Βιέννη.
Η οικογένεια των Κιμ
Όποιος επισκεφτεί τη Βόρεια Κορέα, θα διαπιστώσει πως τα πορτρέτα των δυο προηγούμενων προέδρων, Κιμ Γιονκγ Ιλ και Κιμ Ιλ Σουνγκ, κοσμούν κάθε πιθανό σημείο της χώρας και η ανάρτησή τους σε κάθε νοικοκυριό της χώρας είναι υποχρεωτική, ενώ έκτακτοι κυβερνητικοί έλεγχοι διεξάγονται για τη διασφάλιση αυτής της λατρείας. Σε κάθε σπίτι μάλιστα έχει δοθεί συγκεκριμένη πετσέτα, τη οποίας η μοναδική επιτρεπόμενη χρήση είναι να καθαρίζονται τα δυο αυτά πορτρέτα. Η υπόκλιση σε κάθε άγαλμα των Κιμ και η φωτογράφιση, ποτέ μέρους του αγάλματος, αλλά υποχρεωτικά ολόκληρου του σώματος, είναι κανονισμός στον οποίο υπόκεινται και οι ξένοι που επισκέπτονται τη χώρα.
Σύστημα 51 κοινωνικών τάξεων
Το σύστημα κοινωνικής κατηγοριοποίησης της Βόρειας Κορέας λέγεται Songbun και χρησιμοποιείται εκτενώς για τον καθορισμό ενός ατόμου για αν είναι αρκετά έμπιστο, ώστε να του ανατεθούν ευθύνες εθνικής σημασίας, να του δοθούν κοινωνικές ευκαιρίες ή ακόμα και επαρκής ποσότητα τροφής. Το εν λόγω σύστημα επηρεάζει ευθέως ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα και μέσω αυτού ορίζεται αν ένα άτομο είναι άξιο επιλογής ώστε να συμμετέχει ενεργά στο Κόμμα Εργατών της χώρας.
Στην Κορέα δεν διανύουν το έτος 2013
Αναμενόμενο είναι και το γεγονός ότι η Βόρεια Κορέα έχει διαφορετικό ημερολόγιο από εκείνο του υπόλοιπου κόσμου. Το κορεάτικο ημερολόγιο λέγεται Juche και εισήχθη το 1997, ενώ αρχή του θεωρείται η ημερομηνία γέννησης του Κιμ Ιλ Σουνγκ, 15 Απριλίου 1912. Το κορεάτικο ημερολόγιο διατηρεί τους μήνες και τις ημέρες του Γρηγοριανού, ώστε όταν η υπόλοιπη υφήλιος διανύει το έτος 2013, η Βόρεια Κορέα βρίσκεται στο έτος 102.
Το χασίς είναι νόμιμο
Μπορεί η Βόρεια Κορέα να χαρακτηρίζεται από πλήθος απαγορεύσεων και περιορισμών των βασικών ελευθεριών του ατόμου αλλά υπάρχει κάτι που διακινείται ελεύθερα στη χώρα και αυτό είναι το χασίς. Οι περισσότεροι ντόπιοι το καπνίζουν καθημερινά καθώς δεν θεωρείται καν ναρκωτικό σε αυτή την περίεργη γωνιά του πλανήτη. Και ίσως γι’ αυτό το λόγο να περνάει –σχεδόν- απαρατήρητο το επόμενο χαρακτηριστικό.
Οι Βορειοκορεάτες δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο
Το καθεστώς της Βόρειας Κορέας δεν επιτρέπει την πρόσβαση των πολιτών στο παγκόσμιο δίκτυο. Αντ’ αυτού παρέχουν στον κόσμο ένα εσωτερικό δίκτυο, ονόματι Kwangmyong, μέσω του οποίου ο καθένας μπορεί να επισκεφτεί σελίδες που εκθειάζουν την οικογένεια Κιμ, να διατηρεί ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, να έχει πρόσβαση στα νέα της χώρας και σε μια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, επίσης κυβερνητικά ελεγχόμενη. Πρόσβαση στο παγκόσμιο δίκτυο έχουν αποκλειστικά και μόνο οι κυβερνητικές αρχές.
Οι τουρίστες διαμένουν σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο
Όσοι ξένοι επισκέπτονται τη χώρα και την πρωτεύουσα της Πιονγκγιάνγκ, υποχρεούνται να μένουν σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο, τοποθετημένο στο κέντρο της πόλης σε ένα μικρό νησάκι. Οι επισκέπτες είναι πάντα συνοδεία ένστολων ενώ δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η κυβέρνηση είναι πολύ προσεκτική σε αυτά που επιτρέπει στους ξένους να μάθουν για τη χώρα. Ακόμα μάλιστα και όταν η υπόλοιπη Κορέα δεν έχει ηλεκτρικό ή θέρμανση, το εν λόγω ξενοδοχείο θα έχει πάντα, προωθώντας την πολύ συγκεκριμένη εικόνα που θέλει να πλασάρει προς τα έξω το βορειοκορεατικό καθεστώς.
Καθοδηγούμενη κόμμωση
Οι γυναίκες της Βόρειας Κορέας καλούνται να επιλέξουν μέσα από 18 κομμώσεις, οι περισσότερες των οποίων θυμίζουν δεκαετίες ’80 και ’90. Οι παντρεμένες συνηθίζουν να επιλέγουν τα πιο κοντά μαλλιά, ενώ οι νεότερες Βoρειoκορεάτισσες τα πιο μακριά, φτιάχνοντάς τα κυρίως σε πλεξούδες. Οι δε άντρες έχουν μονάχα 10 επιλογές για την κομμωτική τους έκφραση.
Τα λόγια είναι περιττά και τα σχόλια ανίκανα να αποδώσουν το παράλογο.
Ανθή Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου